Kropla

po kruchych sciankach
tak chłodny płyn
a jednak głowę rozpala
sama płynęła
obrazem łzy
którą alkochol wyzwala
pociekła chłodno
w zamglony wzrok
tej jednej
już nie upiję
szklanką o ścianę
choć chwiejny krok
ruszam bo wciąż
jeszcze żyję