Szał sobotniej nocy

Niezbyt łatwo, chociaż niby prosto.

Byle by coś się działo.

Żeby było ostro.

Lecząc ducha przez ciało.

Do ucha krzyczysz. Czuję że żyje!

Już w głowie zaszumiało.

Jeszcze drinka dopijesz.

Ciągle boli. Wciąż mało.

Pustka nie zgasła wrażeniami.

Nocne szaleństwo nic nie dało.

A co z twoimi marzeniami?

Chyba niewiele z nich zostało.

Brudny dotyk tęsknoty nie zabije.

No i zalewasz się łzami.

Mówisz, że tylko sznur na szyje.

Pytasz, dlaczego jesteśmy sami?

Cisza...

Idziesz pustymi ulicami.

Wszyscy zasnęli.

Disco przebrzmiało.

Wpław

Unosząc się na fali w oddali słyszę śpiew.

To nie ptak, choć lękam się że spłoszę.

Odrazę wzbudzę, gniew...

Na fali się unoszę, a ona mnie kołysze.

W jej oczach widzę radość,perlisty śmiech przez ciszę.

I tną ramina wodę i znów kolejny wdech.

I wydech. Kryję głowę głeboko w jej ramionach.

Niechaj porywa fala, wyrzuci mnie na brzeg.

Byle się cud dokonał słoną kroplą na skroniach.

Przecież uwieść anioła to nie jest żaden grzech.