poniedziałek, 30 marca 2015
Wiosna
Tyle tych nocy potajemnie przepłakanych.
Ile nadziei, co jak czeki bez pokrycia.
Po starych ścieżkach, dawno razem wydeptanych.
Tak dobrze będzie ruszyć w nową drogę życia.
Gdy w burzy uczuć, nigdy nie wypowiedzianych.
Chwile zwątpienia co zdawały się wiecznością.
Już rozumiemy jak się jeszcze mało znamy.
Pragniemy więcej by obdarzać się miłością.
Wiele dotyków jeszcze jest do powiedzenia.
Przelotnych spojrzeń i milczenia ciągle mało.
Świat cały uczuć mamy dany do zwiedzenia.
A wspólnych wspomnień do zebrania nam zostało...
Adamowi i Agnieszce
Subskrybuj:
Posty (Atom)