Chciałbym pobiec do Ciebie,lecz tego nie zrobię.
Chociaż w sercu moim ogień ciągle żywy.
I tak często zatapiam się w myślach o Tobie.
Prościej płynąć marzeniem, niż życiem prawdziwym.
Dać uczucia dowody.
Jaka zimna, ponura ta jesień za oknem.
Takim piętnem odbija się chłód na mej duszy?
Nawet moje uczucia do Ciebie przemokły.
Drżą zziębnięte czekając by ktoś je osuszył.
Beznadziejne marzenia.
Nic się już nie zmieni.
Kiedy nie ma słońca nie widać zieleni.
Tylko serce ciągle nie może się zgodzić.
Jeszcze żywiej bije pod wpływem wspomnienia.
Jednak nie przychodzisz, tylko zegar tyka.
Odmierzając chwile mojego cierpienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz