Wciąż jeszcze trwa koszmarny sen.
Tak bardzo pragnę się obudzić.
Więc proszę podejdź, dotknij mnie.
Zaprowadź mnie do innych ludzi.
I powiedz że już dawno dzień.
A w mroku tylko tkwią źrenice.
Pójdę za Tobą tam gdzie chcesz.
To przecież gra o moje życie.
Światełko co rozjaśnia mrok.
Serce nie całkiem wypalone.
Potem już razem tak krok w krok.
Więc przyjdź a pojmę Cię za żonę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz