Na ścianie zegar sobie wisi.
Śliczny choć nigdy nie chodził.
Co nie pogania moich myśli
i nie odmierza mi godzin.
Za pięć dwunasta na zegarze.
Ciągle tłumaczę wszystkim,
że nie godziny tu są ważne.
Tylko ten nastrój mi bliski.
Zdziwienie wtedy twarz maluje.
Nagła dla myśli podnieta.
Widzę jak trudno jest zrozumieć,
co chce wyrazić poeta.
Szybkie spojrzenie na nadgarstek.
Jakaś wymówka z pośpiechem.
Wszystko co dla mnie było jasne,
odbiło się pustym echem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz