kontemplując raz setny
ściany celi
zamknięte jej prostą formą
liczba zgłosek
rytm cegieł zachowany
ściany celi
zamknięte jej prostą formą
liczba zgłosek
rytm cegieł zachowany
drobne rysy
czerwienią znaczone
paznokciami wydrapałem
tynk odpadł
wciąż trwam pozostałem
łypiesz złym okiem
bezpieczny drzwi stalą
twe kroki echem
tak długi korytarz
odchodzisz
czerwienią znaczone
paznokciami wydrapałem
tynk odpadł
wciąż trwam pozostałem
łypiesz złym okiem
bezpieczny drzwi stalą
twe kroki echem
tak długi korytarz
odchodzisz
wściekłość oddalam
w oknie za kratą
błękitne niebo wolne obłoki
i ja z nimi
zostajesz z tą ścianą
i nie ma mnie tu
choć jestem
choć jestem