Przeciąg

niepotrzebnie zamykasz okno
w rozbitych szybach gwiżdże wiatr
lecz znowu z głowa mokrą
wybierasz własny lepszy świat

gnijących jabłek kwaśny zapach
na prawo patrz może uwierzysz
i po co był ten cały zapas
uśmiechem dziury w zębach szczerzysz

to nie zaniedbanie
choć walki juz zaniechałeś
lecz oddychać przestać nie możesz
więc znów do okna wstajesz

zamykasz otwiera się szerzej

słońce przekornie rano wstanie
ciepłem poruszy strzępy firanek
Ciebie to już nie cieszy