tyle wysiłku
żeby zgasić iskrę
co kiedyś była
żywiołem płomieni
żeby zgasić iskrę
co kiedyś była
żywiołem płomieni
ciągłe nadzieje
wciąż donoszę chrustu
nie wiem czy płomień
uda się rozniecić
wciąż donoszę chrustu
nie wiem czy płomień
uda się rozniecić
więc zamknij oczy
powietrze weź w usta
pomóż na nowo
ten ogień rozdmuchać
powietrze weź w usta
pomóż na nowo
ten ogień rozdmuchać
znów się powtarzam
moje serce krzyczy
a Twoje serce
nie chce tego słuchać
moje serce krzyczy
a Twoje serce
nie chce tego słuchać
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz