Uciekając przed sobą.
Napotkałem Cię w drodze,
która jeszcze nieznana.
Byś spojrzała w źrenice.
Zawróciłem wbrew prawu.
Sam je sobie nadałem
na zboczu wielkiej góry.
Określanej życiem.
Kiedy kołczan już pusty.
Tyle strzał połamanych.
Łez jedno przykazanie,
co ma zmienić spojrzenie.
Zatrzymałem się w drodze.
Znów marzeniom oddany,
tak bardzo nierealnym.
Jednak tak bliskim Ciebie.
I tak stoję na skraju,
nie bardzo przekonany.
Błąd ostatni popełniam?
Czym bliski zrozumienia?
Jedno czuje na pewno.
Ciągle zachodzą zmiany.
Tylko ta jedna prawda,
Co sie nigdy nie zmienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz