Jeżeli masz w sobie iskrę,
tę jedną niepowtarzalną.
To może zgaśnie nad paleniskiem,
lub światu nowym ogniem rozbłyśnie.
Kto wie? Gdy wszystko już było,
cierpienie i łzawa miłość.
Bo nie jest łatwa dola poety.
Niestety...
Gdy więcej widzisz i bardziej czujesz.
Kiedy upadasz i triumfujesz.
Zawsze się znajdzie ktoś, kto opluje.
Więc pisz, a może coś z tego będzie.
Czy słońce zaszło?
Jutro znów wzejdzie.
A skoro czytasz,
dziękuję.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz