Czytając do siebie proste wiersze moje.
Bardzo Cię przepraszam, lecz czynisz błąd wielki.
Wyżej się unoszę, na ziemi nie stoję.
Kiedy pośród myśli układam literki.
Nie głowię się nad tym czy kogoś poruszę.
Jedynie mi przykro jeśli kogoś zranię.
Przelewam na papier słowami mą duszę.
A Ty ją odbierasz własnym postrzeganiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz